جدول مقایسه مراجعه کنندگان به آرشیو، کتاب‌خانه و موزه در کشور کانادا- داود امینی

 جدول مقایسه مراجعه کنندگان به آرشیو، کتاب‌خانه و موزه در کشور کانادا - داود امینی

مشاهده و اطلاع از جدول و آمار و نیز، توزیع نوع مراجعه کنندگان و استفاده ‌کنندگان از آرشیو و سایر مؤسسات تحقیقاتی کشور کانادا[1] می‌تواند ما را نسبت به اهمیت آرشیو نسبت به دیگر مراکز کتاب‌خانه‌ای و موزه‌ای، در این کشور و دیگر کشورهای اروپایی آشنا سازد. در کشور ما هنوز جایگاه آرشیو ملی در میان مردم و حتی تحصیل‌کردگان دانشگاهی و حتی اساتید دانش‌گاه‌ها شناخته شده نیست. شایسته است تا با نگاهی به این جدول، نسبت به تغییر آماری مراجعه‌کنندگان به آرشیو ملی و آرشیوهای منطقه‌ای کشور، اقدامات لازم صورت گیرد. بدیهی است که مهم‌ترین گام می‌باید از سوی آرشیو ملی کشور برداشته شود. همان کاری که طی ده‌های گذشته همواره از آن دور گشته‌ایم و گرفتار تشکیلات نادرست دولتی و مدیریت‌های غیرتخصصی و سپردن مدیریت‌ها و مسئولیت‌های آرشیوی به مدیران خارج از آرشیو، عامل آن بوده است.

مصرف کنندگان و مراجعه کنندگان	مراکز آرشیوی	کتاب‌خانه‌ها	موزه‌ها
تاریخ‌دانان	91%	62%	67%
دانش‌جویان	91%	78%	82%
استادان دانش‌گاهها	85%	38%	40%
نسب‌شناسان	85%	62%	56%
نویسندگان و مؤلفان	76%	59%	50%
روزنامه‌نگاران	75%	56%	50%
محققان میراث فرهنگی یا انجمن مجامع تاریخی	73%	-	-
معلمان	70%	82%	47%
دانش‌آموزان دبیرستان‌ها	61%	77%	44%
جامعة موزه‌داران	61%	-	-
محققان دولتی	53%	28%	27%
دانش‌مندان علوم اجتماعی	5/52%	44%	5/15%
دست‌اندرکاران صنعت چاپ کتاب	45%	-	-
جامعة حقوق‌دانان و وکلا	41%	36%	12%
گروه‌های نژادی	38%	-	-
سیاست‌مداران	29%	-	-
مهندسان	27%	22%	14%
کارتوگراف‌ها	23%	-	-
دانش‌مندان	5/20%	25%	12%

در این تحقیق، تعداد مؤسساتی که مورد بررسی قرار گرفته است، شامل 122 مرکز آرشیوی، 95 کتابخانه‌ و 92 موزه می‌باشد.

---

[1] داود امینی،  وبلاگ آرشیویست‌های ایران، 6/10/86، به نقل از روزنامه کیهان.

تفاوت موزه‌ها و کتابخانه‌ها با آرشیو - داود امینی

تفاوت موزه‌ها و کتابخانه‌ها با آرشیو- یادداشت داود امینی در وبلاگ آرشیویست های ایران ۱۵/۱۰/۱۳۸۶ 

1- کار موزه‌ و کتابخانه، بیش‌تر جنبة جمع‌آوری دارد (به طور تصادفی)؛ حال آنکه آرشیو اسناد را جمع‌آوری نمی‌کند، بلکه آنها را تحت شرایط خاصی (قانونی) دریافت می‌دارد. فرق عمده، در این است که کارشناس اسناد، تلاش دارد که دریابد اسناد در کجا و به دست چه کسانی و یا چه سازمانی و در تحت چه شرایطی (زمان و مکان و موقعیت سیاسی، جغرافیائی و اجتماعی) تهیه شده و از چه طریقی به آرشیو انتقال یافته است.

کتابدار و موزه‌دار، می‌توانند اشیا و کتب  مورد نیاز و علاقة خود را از هر جا و از هرکس، صرف‌نظر از شرایط خاص خاستگاه آن خریداری یا فراهم کند.

2- اسناد آرشیو، در اجرای وظایف قانونی و عرف و جریانات مستمر و منظم تنظیم می‌شوند و برخلاف اشیا و کتب موزه‌ها و کتابخانه‌ها، با یکدیگر پیوند دارند و نمی‌توان آنها را جداگانه مورد مطالعه و استفاده قرار داد. در واقع اصل کار آرشیو و خاصیت اصلی اسناد آرشیوی، پیوستگی سازمند آنها به یکدیگر می‌باشد، زیرا اساس کار کارشناسان اسناد و محققان، مطالعه و بررسی شرایط خاص پیدایش اسناد می‌باشد و کار آرشیو، در نهایت تسهیل این گونه پژوهش‌هاست.

3- از لحاظ ارزش اکتساب و نگهداری و طبقه‌بندی و طرز فکر و تلقی و ارزشیابی نیز تفاوتهائی وجود دارد. کتابدار، کتابها و مجلات و نشریات را انتخاب می‌کند (برحسب نوع کتابخانه) و از طریق معامله یا مبادله و یا هدیه‌گیری،  آنها را به دست می‌آورد؛ در حالی‌ که کارشناس اسناد، سوابق را دقیقاً ارزشیابی می‌کند (نه ارزیابی) تا در صورت دارا بودن ارزش نگهداری دائم، آنها را از مجرای انتقال و یا امانت (از مجرای قانون و مقررات) تحصیل می‌کند. کتابدار با روشهای ثابت طبقه‌بندی (موضوعی و اسمی)، کتابها را مرتب می‌کند؛ در حالی که کارشناس سند، با توجه به فعالیتها و وظایف سازمانها، اسناد را گروه‌بندی می‌کند.

4- کتابدارها کتابها را فهرستوار در کارتهای اندکس (نمایه) یا کاتالوگ (فهرستگان) وارد می‌کنند؛ در حالی که کارشناسان سند، اسناد را در راهنماها و فهرستهای مشروح و نمایه‌ها و برگه‌های توضیحی، تشریح و توصیف می‌کنند.

پیدایش آرشیو در انگلیس - مقاله داود امینی در نشریه دیجیتالی شیرازه

پیدایش آرشیو در انگلیس  مقاله داود امینی   در نشریه دیجیتالی شیرازه سازمان اسناد و کتاب‌خانه ملی ایران

   از قرن 13 میلادی به بعد، اسناد مهمی در لوحه‌های پوستی ثبت می‌شد و مطالب برخی از این لوحه‌ها، از اهمیت بسیاری برخوردار بود و در زمرة مدارک قانونی به شمار می‌رفت، ولی مقامات مختلف به آنها اهمیت زیادی داده نمی‌شد. به طور کلی، باید توجه داشت که آن اهمیتی که سایر کشورها نظیر دانمارک و فرانسه به نگهداری مدارک می‌دادند، انگلیسیها در این مورد بی‌توجه بودند؛ گرچه حجم لوحه‌ها و پرونده‌ها قابل توجه بود، حتی دولت چندان رغبتی به تمرکز این‌‌گونه مدارک و جمع آوری آنها نشان نمی‌داد و مدارک گوناگون در معابد و برجها به صورت نامنظم و در جای مرطوب نگهداری می‌شد. در ایام مختلف، صاحبنظران و افراد مطلعی از قبیل ویلیام پریالی به فکر منظم کردن مدارک و تدارک محل مناسبی در نزدیک ساختمان حکومتی افتادند؛ تا اینکه در سال 1732م.، کتابخانة CTTON آتش گرفت. برخی معتقد بودند که آتش‌سوزی عمدی بوده و کمیته‌ای[1] به منظور یافتن علل آتش سوزی تعیین گردید و متعاقب آن، فکر نگهداری مدارک و اسناد قوت گرفت؛ تا اینکه در دهة اول 1800م. مدارک مختلفی، در بیش از 50 مخزن گوناگون در لندن و اطراف آن پیدا کردند. با پیدا شدن این مدارک، هیئتی انتخاب شد و به بررسی مدارک پرداخت؛ اما اقدامات آن هیئت به کندی پیش می‌رفت و نتایج مطلوبی به دست نداد تا سرانجام، گروهی یا هیئتی را مجلس انگلیس تعیین کرد. نسبت به بازبینی و تفکیک اوراق زائد و مدارک لازم جهت نگهداری اقدام کند. این کارگروه، در سال 1836م. گزارش نهائی خود را به مجلس داد و پیشنهاد تأسیس سازمانی را برای نگهداری کلیة اسناد عمومی ارائه کرد و بالأخره آرشیو ملی انگلیس، درسال 1838م تأسیس گردید و متعاقب آن، در سال 1877م. مجلس به رئیس آرشیو ملی اجازه داد که جهت امحای اوراق زائد، مقررات لازم را وضع و به تصویب پارلمان برساند. مقررات و دستورالعملهای لازم در مدت چند سال تهیه و به پارلمان پیشنهاد گردید و به سال 1898م. به تصویب رسید. متعاقب آن، در سال 1951م. چنین ملاحظه گردید که مقررات موجود، با توجه به روند روزافزون پرونده‌های راکد و سایر مدارک، مقررات نارسائی دارد. بدین جهت، کمیسیونی بعد از یک‌سال به نام گریک، مأمور تهیة پیشنهاد اصلاحی شد و گزارش این هیئت در سال 1954م. منتشر شد و یکسال بعد مورد تصویب دولت قرار گرفت. متعاقب آن، مجلس براساس کمیسیون گریک در سال 1958م. قانون تازه‌ای به تصویب رساند که براساس آن مسئولیت بررسی و انتخاب پرونده‌های لازم برای نگهداری و از میان بردن مابقی آنها را به عهدة وزارتخانه‌ها و سازمانهای مربوط، با راهنمائی و نظارت آرشیو ملی گذاشت و همین تصمیم، به آرشیو ملی اختیاراتی داد تا برخلاف قانون 1877م.، برای امحای اوراق زائد نیازی به مجوز پارلمان نباشد.

به دنبال اقدامات آرشیو، امحای سوابق غیرلازم و انتقال اسناد باارزش به آرشیو ملی، با رعایت موازینی صورت پذیرفت. مقرر گردید هر پروندة راکد که پس از 5 سال به وسیلة وزارتخانه‌ها مورد بررسی مقدماتی قرار گیرد، در صورتی که در عرض این مدت مراجعه کننده‌‌ای نداشت یا از لحاظ اداری و علمی و تحقیقی ارزش نگهداری نداشته باشد، در زمرة اوراق زائد قرار گیرد. همچنین پرونده‌هایی که مورد نیاز تشخیص داده می‌شد، در وزارتخانه‌ها و سازمانهای مربوط نگهداری ‌شود و بتدریج به بایگانی راکد منتقل گردد. به طور کلی بررسی نهائی پرونده‌های راکد در بایگانی راکد کل، پس از 25 سال تحقق می‌پذیرفت. این امر، زیر نظر نمایندگان آرشیو ملی انجام می‌گرفت. هرگاه پرونده‌ای قابلیت نگهداری دائمی می‌داشت، به آرشیو ملی فرستاده می‌شد والا امحا می‌گردید. بدین ترتیب، این نوع مدارک به آرشیو ملی منتقل می‌گردید و در اختیار محققان و پژوهشگران قرار می‌گرفت. بتدریج مقرراتی حاکم شد که استفاده از این نوع مدارک و اسناد پس از گذشت 50 سال از تاریخ تهیه میسر باشد؛ مگر آنکه وزارتخانه‌ یا هیئت بررسی کننده، سری بودن آنها را تأکید نماید. البته وزارتخانه‌ها و سازمانهای دولتی، این اختیار را داشتند که پرونده‌هائی که هنوز 50 ساله نشده‌اند، با مجوز کتبی آن وزارتخانه‌ در دسترس افراد و محققان گذاشته شود. آرشیو ملی انگلستان، از دو مرکز اصلی تشکیل می‌گردید که این دو مرکز از یک هیئت واحد دستور می‌گرفت و رئیس آن، به عنوان آرشیویست کل خوانده می‌شد. این دو مرکز، عبارت بودند:

1- بایگانی کل:[2] به منظور نقل و انتقال پرونده‌های راکد از سازمانهای مختلف؛

2- آرشیو: برای نگهداری اسناد و مدارک قابل قبول.

   در رأس هر یک از این دو مرکز، یک معاون قرار گرفته بود که با تبادل نظر و همکاری، اقدامات لازم را انجام می‌داد. رئیس کل آرشیو را، نخست‌وزیر تعیین می‌کرد. او، مقام علاوه بر آنکه در کابینه شرکت می‌کرد، از شخص نخست وزیر دستور می‌گرفت و در صورت لزوم در انتخاب مقامات قضائی نیز نظر می‌داد و همچنین، در مورد ثبت اسناد اراضی در غیبت ملکة انگلستان مشارکت داشت و نیز، عضو شورای سلطنتی به شمار می‌رفت. با مصوبات آرشیو کل، هیچ وزارتخانه‌ای نمی‌توانست پرونده‌ای را بیش از 30 سال که از تاریخ تهیة آن می‌گذشت، نزد خود نگهداری کند. باید در نظر داشت در هیئت گریک - که قبلاً بدان اشاره شد- در زمینة تأسیس آرشیو ملی قرار بود وزارت فرهنگ بر آرشیو ملی نظارت عالیه داشته باشد، ولی پارلمان با نظارت عالیة نخست وزیر و اشراف رئیس آرشیو کل بر آرشیو ملی وبایگانی، موافقت کرد.

---

[1]- واژة «کارگروه» را، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، جایگزین «کمیته» کرده است.

[2]- بایگانی کل، در واقع همان «مرکز پیش آرشیوی» بوده است.

جای آثار تحلیلی رویدادهای انقلاب اسلامی خالی است. داود امینی

  جای آثار تحلیلی رویدادهای انقلاب اسلامی خالی است- داود امینی 

 مصاحبه

24 بهمن1387  ساعت 11:12 یک محقق و پژوهشگر:

   داوود امینی، محقق و پژوهشگر با تاکید بر جای خالی آثاری که به تحلیل و بررسی مهم ترین رویدادهای انقلاب اسلامی بپردازند، گفت: مورخان و محققان می‌توانند با پژوهش در آثار و اسناد مکتوبی که در گذشته به ثبت رسیده‌اند، به تحلیل مهم‌ترین وقایع انقلاب اسلامی بپردازند./

   داوود امینی، محقق و پژوهشگر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره روند پژوهش در تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی اظهار داشت: بررسی و پردازش تاریخ شفاهی در چهار محور؛ آرشیو اسناد معتبر به جای مانده از آن دوران، تربیت و آموزش نیروهای متخصص، اطلاع‌رسانی و در دسترس بودن منابع و اهمیت به انتشار آثار این حوزه، در پیشبرد و ارتقا سطح کیفی پژوهش ها موثر خواهد بود.    وی خاطر نشان کرد: تاریخ‌نگاری و پژوهش درباره انقلاب اسلامی با فراز و نشیب‌های بسیاری روبه‌رو است و زمان و هزینه بسیاری را صرف می‌کند. بنابراین به برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌های کلان مدیران فرهنگی، ارگان‌ها و نهاد‌های دولتی نیاز دارد.    امینی، جمع‌آوری و آرشیو اسناد و مدارک معتبر در حوزه پژوهش تاریخ شفاهی را حائز اهمیت دانست و افزود: دسترسی به منابع دست‌ اول و مستند، جمع‌آوری و آرشیو اسناد و مدارک مکتوب، مصاحبه و ثبت خاطرات کسانی که در بطن وقایع انقلاب حضور داشتند، نقش به سزایی در تسهیل و سرعت بخشیدن به اهداف محققان و پژوهشگران خواهد داشت.    نویسنده کتاب "چالش‌های روحانیت با رضا شاه" گفت: بررسی و تحلیل ریشه‌های شکل‌گیری وقوع انقلاب اسلامی از اصلی‌ترین مباحث تاریخ‌نگاری در این حوزه است.    وی افزود: بررسی مهم‌ترین مسائل در سال‌های قبل از مشروطیت، جریان‌های سیاسی پهلوی اول تا پهلوی دوم(رضاخان تا شاه خائن)، کودتای 28 مرداد،‌ نقش تشکل‌های ملی و مذهبی، مبارزات فداییان اسلام علیه رژیم شاهنشاهی، بررسی نهضت امام خمینی (ره) و وقایع مدرسه فیضیه قم در سال 1342، سرکوبی این قیام‌ها توسط حکومت خودکامه شاه، حضور و حمایت ‌توده‌های مردم در دفاع از نظام و انقلاب به فرمان امام و بررسی نتایج انقلاب در سال های بعد از آن، سرفصل‌های اصلی تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی را تشکیل می‌دهند.
   داوود امینی با بیان این مطلب که در سه دهه اخیر آثار فاخر و ارزشمندی در حوزه تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی نوشته شده، اظهار داشت: این آثار دست‌ اول دارای جنبه‌های علمی و پژوهشی بوده که به همت موسسات و مراکزی مانند؛ مرکز اسناد انقلاب اسلامی، بنیاد شهید و امور ایثارگران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی(ره) و مرکز اسناد کتابخانه ملی منتشر شده‌اند.
   وی با تاکید بر جای خالی انتشار آثاری که به تحلیل و بررسی مهم ترین رویدادهای انقلاب اسلامی بپردازند، خاطر نشان کرد: مورخان و محققان می‌توانند با پژوهش در آثار و اسناد مکتوبی که در گذشته به ثبت رسیده‌اند، به تحلیل مهم‌ترین وقایع انقلاب اسلامی بپردازند.
   امینی تصریح کرد: با استفاده از برنامه‌های جامع و مدون، نشریات و مطبوعات نیز در انعکاس وقایع انقلاب، جای کار بسیاری دارند.
   وی در پایان از انتشار مجموعه‌ای درباره نقش حوزه علمیه قم و روحانیت در جریان مبارزات علیه رژیم پهلوی از سال‌های 1342 تا پیروزی انقلاب اسلامی خبر داد و گفت: در جریان مبارزات علیه رژیم شاه خائن، حوزه علمیه قم و مراجع روحانیت از نهاد‌ها و تشکل‌هایی بودند که به عنوان مرکز و مروج فعالیت‌های مردمی، نقش به سزایی داشتند. با استفاده از اسناد و مدارک موجود می‌توان نقش روحانیت را در آن دوران تحلیل و بررسی کرد. 
   داوود امینی سال 1344 در شهر تهران متولد شده و کارشناس مدیریت اسناد در آرشیو سازمان اسناد و کتابخانه ملی است.
 
   "تحلیل تاریخی، سیاسی جمعیت فداییان اسلام"، "چالش‌های روحانیت با رضا شاه"، "اندیشه و عملکرد جمعیت فداییان اسلام" و "تکاپو‌های آرمانگرایانه؛ خاطرات محمدمهدی عبد خدایی" از جمله آثار منتشر شده داوود امینی اند. وی مقالات بسیاری نیز درباره موضوع‌های این آثار نوشته است.

کد مطلب : 34096

امحای غیر قانونی اسناد تاریخی در خلاء نهاد قدرتمند دولتی- روزنامه قدس - داود امینی

امحای غیر قانونی اسناد تاریخی در خلاء نهاد قدرتمند دولتی- روزنامه قدس ۱۳۹۰ - داود امینی

اشاره: کیوان سرافرازی: اسناد تاریخی گواه غنای فرهنگ و تمدن اقوام ملتها و میراث آنها به شمار می روند.میراثی که چه بسا در گذر زمان از تیررس بلایای طبیعی و غیر طبیعی در امان نبوده و به همین دلیل بیش از سایر بخشها به حمایت متولیان دولتی نیازمندند.

گفتگوی ما با داوود امینی کارشناس سازمان اسناد و کتابخانه ملی به این موضوع اختصاص دارد که تقدیمتان می کنیم:

*اگر اجازه بدهید گفتگو را با تاریخچه ای از چگونگی و سابقه نگهداری اسناد تاریخی در دنیا آغاز کنیم.
**تاریخچه آرشیو در دنیا به دورانی برمی گردد که شاهان در کاخهای سلطنتی به نگهداری اسناد خود مبادرت و آن را طبقه بندی می کردند، اما برخی از این اسناد نیز در اثر حوادث طبیعی و غیر طبیعی و جنگها و جنگ افروزی ها از بین می رفت و قربانی این گونه حوادث می شد.پس از جنگهای صلیبی و بویژه پس از جنگ جهانی اول، بتدریج دست اندرکاران آرشیوهای تاریخی در کشورهای پیشرفته ای چون روسیه ، آمریکا، انگلیس و کانادا به فکر حفظ و نگهداری اسناد خود و ایجاد سیستم های پیشرفته تر آرشیو افتادند و امروزه حجم اسناد آرشیو شده آنها صدها کیلومتر را شامل می شود.آنها پس از تجارب آموختند که باید برای اسناد خود طول عمر تعیین کنند.برای مثال برخی از کشورها 30 سال و برخی دیگر برای اسناد جاری دولتیشان حتی تا 50 سال طول عمر تعیین کردند.روال معمول بدین صورت است که این اسناد در نهادهای اداری راکد می شود و سپس آرشیو ملی هر کشور بر اساس قوانین داخلی کشورها به حفظ و نگهداری این اسناد مبادرت می کند.آرشیوها در کشورهای مختلف یا مستقل هستند و یا زیر نظر وزارتخانه های مختلف و یا زیر نظر نهادی مثل ریاست جمهوری فعالیت می کنند تا بدین ترتیب سایر نهادهای اجرایی تابع دستورالعملهای آرشیو ملی باشند.امروزه آرشیوهای پیشرفته و معتبری در کشورهایی مثل هند ، مالزی و آلمان به نگهداری اسناد خود مبادرت می کنند که هر یک از حیث جایگاه تشکیلاتی آرشیو و قوانین مربوطه از قواعد و دستورالعمل های منحصر به فرد خود استفاده می کنند.
*اصلاً به چه موضوعات و اشیایی سند گفته می شود؟
**سند تعریف مشخص و دقیقی ندارد.گاهی از آن تعریف قضایی و حقوقی می شود. گاهی تعریف اداری و یا مالی از آن صورت می گیرد. اما سند بر اساس قانون تأسیس سازمان اسناد ملی به هر گونه دست نوشته گفته می شود که در برگیرنده برگه ها و نامه های دست نویس تا فیلم و تصاویر مختلف ونشان دهنده قدمت تاریخ نوشتاری ماست.کتیبه های مختلف ، نوشته های باقی مانده بر روی پوست حیوانات و ... نیز جزیی از اسناد ملی ماست .البته امروزه اسناد دیجیتالی نیز جزو اسناد ملی به شمار می رود. مهم این است که اسناد بر اساس قانون کشور ما و نیز حفظ تاریخ کشورها باید جمع آوری و حفظ شود، زیرا نشان دهنده غنای تاریخ و تمدن هر کشور است تا از هرگونه تحریف و دستکاری در آن جلوگیری به عمل آید.
*در کشور ما چطور این مساله نضج گرفت؟
** در ادوار گذشته تاریخی مثل ساسانی می توان اسناد تاریخی را سراغ گرفت.معمولاً کتابت اسناد مهم توسط خود سلاطین و میرزا بنویس های آنها در کاخ سلطنتی و نسخه های دولتی در همان کاخها انجام می گرفت و به همین دلیل نیز بسیاری از اسناد موجود از جنس اسناد دولتی است.پس از آن به مرور زمان بسیاری از اسناد داخلی از کشور خارج شد و راهی دیگر کشورها گردید، به همین دلیل می توان این اسناد را در موزه های مختلف جهان مشاهده کرد.بیشترین اسناد موجود داخلی از زمان قاجاریه به ما رسیده است که قبلاً در کاخ گلستان نگهداری می شده و امروزه در آلبوم های سلطنتی موجود است که سازمان اسناد و کتابخانه های ملی از آن نگهداری می کند.این آلبوم ها همان نامه های اداری از ابتدای دوره قاجاریه تا عصر ناصری را در بر می گیرد.بسیاری از اسناد نیز که در اختیار سیاستمداران و شخصیتهای داخلی بوده از طریق خرید و یا اهدای آن به آرشیو ملی منتقل شده است.
از سال 1349 طبق قانون مجلس شورای ملی سازمان اسناد ملی ایران شکل می گیرد و سیستم طبقه بندی این اسناد ایجاد می شود. این سازمان نیز پس از ایجاد دوره نگهداری اسناد راکد در ادارات را 40 سال تعیین می کند و پس از گذشت چهار دهه این ادارات موظف می شوند اسناد خود را به سازمان اسناد سابق و سازمان اسناد و کتابخانه ملی فعلی تحویل دهند. البته قبل از آن تاریخ و حدود دو دهه قبل از تشکیل آرشیو «انجمن بایگانیهای قسم خورده ایران» مبادرت به جمع آوری ، حفظ و نگهداری اسناد دولتی می کرد، چون بسیاری از اسناد ما در طی جنگ جهانی دوم و اشغال ایران از بین رفته بود.در حال حاضر آرشیو ملی میلیونها سند از اسناد دولتی را به صورت طبقه بندی شده و فهرست نویسی شده نگهداری می کند.
* چیزی به نام معدوم کردن اسناد وجود دارد و آیا اسناد را نیز می توان معدوم کرد؟
** در اصطلاح آرشیو ملی به جای آنکه از واژه معدوم کردن استفاده شود، ترجیح داده می شود از واژه «امحاء» استفاده گردد. پس از ارائه اسناد دولتی به سازمان اسناد؛ این اسناد به دو دسته طبقه بندی می شوند؛ اسناد واجد ارزش نگهداری و دیگر اوراق و مدارک بدون ارزش آرشیوی و نگهداری دایمی.این اسناد توسط کارشناسان ارزشیابی اسناد سازمان اسناد ملی و کارشناس اسناد نهاد مربوط آماده شده و به شورای سازمان اسناد ملی ارائه می گردد و این شوراست که تصمیم می گیرد آیا این اسناد دارای ارزش نگهداری دایمی و انتقالی می باشد یا خیر.اسنادی مشمول امحای اسناد قرار می گیرد که این شورا امحای آن را تشخیص دهد.اسناد امحاء شده نیز شامل دو گروه اسناد عمومی و اسناد اختصاصی است.اسناد عمومی برگه های ماموریت ، مرخصی ، دفتر اندیکاتور ، برگه های خرید کالا و... را شامل می شود؛ اسنادی که در تمام نهادها یکسان است و ارزش نگهداری ندارد. این اسناد شامل مجوزهای عمومی اسناد است که با نظر مسوول اسناد وزارتخانه ها و بر اساس جدول زمانی مشخص امحاء می شود.
بخش دیگر نیز اسنادی است که بر اساس مجوز اختصاصی امحاء می شود. مثلاً وزارت پست افزون بر مجوزهای عمومی برای خود مجوزهای اختصاصی دارد، اما اسنادی که مجوز انتقال آنها داده شده است باید برای همیشه به سازمان اسناد منتقل شود و اگر در این بین اسنادی وجود داشته باشد که امکان جداسازی آنها توسط ادارات نباشد توسط کارشناسان ارزشیابی اسناد بررسی شده و نسبت به آنها تصمیم لازم اتخاذ می شود.
* امحای غیر قانونی اسناد چرا و معمولاً از سوی چه افرادی انجام می گیرد؟
** سازمان اسناد ملی قانونی دارد که بر اساس آن ادارات امکان امحای بدون مجوز اسناد را ندارند و در غیر این صورت سازمان اسناد می تواند متخلفان را برای پیگردهای قانونی به قوه قضاییه معرفی کند. متاسفانه این قانون اعمال نمی شود و ادارات مختلف با توجه به محدودیت وجود کارشناس ارزیابی اسناد، خودسرانه اقدام به امحای اسناد می کنند و این مسأله را به سازمان اسناد ملی اطلاع نمی دهند.کنترل و نظارت بر آنها نیز ضعیف است. گاهی نیز ادارات از مجوزهای ارائه شده سوء استفاده می کنند و بر اساس آن مجوز، اسناد دیگری را امحاء می کنند.انتهای خبر/ قدس آنلاین / کد خبر: 9995

بوسه‌ای بر قدم‌گاه شهیدان بازی‌دراز، سفر راهیان نور - داود امینی

بوسه‌ای بر قدم‌گاه شهیدان بازی‌دراز- داود امینی

   در روز جمعه پنجم اردیبهشت و در سال‌روز عملیات بازی‌دراز، به اتفاق جمعی از بسیجیان سازمان، همراه با کاروان‌های راهیان نور و با رمز «یا زهرا» به این ارتفاعات پرافتخار صعود کردیم. بازی‌دراز، ارتفاعات منحصر به فرد در غرب کشور است که با هشت روز عملیات دلاورانه، از چنگال متجاوزان رژیم بعثی عراق خارج و دشمن با تحمل هزاران کشته و صدها اسیر و انهدام تانک‌ها و تجهیزات نظامی، مجبور به عقب‌نشینی از این منطقه استراتژیک شد. این عملیات از شش محور آغاز گردید که هر محور با فرماندهی یکی از شهیدان غلامعلی پیچک، اصغر وصالی، محسن وزوایی، علی موحد دانش، محسن حاجی بابا و نیز، شفیعی انجام گرفت. علی موحد دانش، وقتی در این عملیات دستش قطع شد، دست جدا‌ شده‌اش را در کوله پشتیش قرار داد و به عملیات ادامه داد تا عملیات متوقف نشود.

   همان‌طوری که شهید بزرگوار بهشتی فرمودند، «عرفان واقعی خانقاهش بازی دراز است» ، جوانانی که در آن دوران آمدند و سینه را سپر کردند، در مقابل همه کینه‌های دشمن ایستادند و بازی دراز را با اقتدار از دست دشمن نجات دادند. امروز هم لازم است تا با تداعی خاطره شهدای بازی دراز، با آنها تجدید میثاقی دوباره داشته باشیم. جای جای این منطقه سرشار از معنویت خاص است؛ چرا که تعداد زیادی از رزمندگان و جوانان غیور ما در اردیبهشت سال ۶۰ در این ارتفاعات، در جنگی نابرابر به شهادت رسیدند و پیکر برخی از آنها هنوز در دل این ارتفاعات مدفون است و ندای روح بخش راز و نیاز آنها با خداوند را هنوز می‌توان، با گوش دل شنید. تکه‌ای از بدن شهید محسن حاجی بابا فرمانده یکی از محورهای علیاتی بازی‌دراز، در این منطقه ماندگار شد. شهیدی که می‌گفت: می‌خواهم به گونه‌ای شهید شوم که حتی تکه‌های بدنم را نتوانند جمع‌آوری کنند. شاید نیاز بود بدن او که یکی از فاتحان بازی دراز است در مشهدش، زیارت‌گاه امروز مسافرین راهیان نور شود. او، از  بین چهارصد نفر داوطلب کنکور پزشکی، رتبه چهار را کسب کرد؛ اما خواست تا پاسدار شود و برای دفاع از دین و وطن خود، جانش را نثار کند. او، از منطقه نیروی هوایی تهران، وارد مناطق عملیاتی گردید و فرماندهی محور سرپل ذهاب و منطقه بازی‌دراز را برعهده گرفت و افتخارات بسیار آفرید.

   شهید حاجی بابا به دوستش گفته بود «دعا کن با گلوله توپ شهید بشویم. زیرا اگر در این دنیا بسوزیم، می‌توانیم مطمئن شویم که خداوند گناهانمان را بخشیده است. حاجی بابا، درباره پیروزی مرحله اول عملیات می‌گفت که این امر محقق نشد، مگر به مدد غیبی الهی که ما را به آن ارتفاعات کشاند. امداد نیروهای غیبی و فرماندهی امام زمان(عج) در عملیات کاملاً محسوس بود. در مرحله دوم شناسایی منطقه، شهید حاجی بابا، به همراه شهید شوندی و احمد بیابانی، با گلوله توپ ۱۳۰ خودرویشان، در آتش سوختند. نیمی از بدن شهید به تهران آورده شد و در بهشت زهرا دفن گردید و تکه‌ای دیگر از بدن شهید را که در جیپ سوخته جای مانده بود، در روستای مشکنار در نزدیکی منطقه بازی دراز  به سمت پادگان ابوذر ، محل شهادت شهید دفن کردند تا شهید حاجی بابا برای همیشه در غرب کشور ماندنی شود. این شهید در وصیت نامه‌اش نوشت: من آگاهانه در این راه قدم گذاشتم و فقط برای پیروزی اسلام و قرآن در جبهه حاضر شدم.

   امیدواریم بتوانیم با زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا و امام شهدا و با زنده نگه‌داشتن ایثارگری‌ها و از خود گذشتگی‌های ملت بزرگ ایران در طول دوران دفاع مقدس، در برابرهمه توطئه ها و ترفندهای دشمنان، با قدرت بایستیم و در برابر توطئه‌های دشمن مصون بمانیم. انشاءالله

قطعنامه پیشکسوتان و بسیجیان منطقه 19، در سوم خرداد 93 - داود امینی

قطعنامه پیشکسوتان و بسیجیان منطقه 19، در سوم خرداد 93
بسم الله الرحمن الرحیم

وَ لَقَد کَتَبنا فِی الزَّبُورِ مِن بَعدِ الذِّکرِ أَنَّ الأَرضَ یَرِثُهَا عِبادِیَ الصّالِحوُن(سوره انبیاء‌/105)


   سوم خرداد و روز فتح خرم‌شهر، یادآور روزگاری نه چندان دور است که دلاورمردان این سرزمین، چشمه‌های جوشان عشق را بر آن جاری ساختند و با نثار خونشان شهر خرم‌شهر را آزاد کردند. حضرت امام خمنی(ره) در وصف شهادت آنان فرمود: مقام شهادت، اوج بندگی و سلوک در عالم معنویت است.

   در آستانه برگزاری هفتمین همایش بزرگداشت شهدای آزاد‌سازی خرم‌شهر، از سوی پیش‌کسوتان و بسیجیان منطقه 19، خداوند را سپاس می‌گوییم که به فضل و کرمش ملت مسلمان ایران را از نعمت ولایت و بصیرت بهره‌مند ساخت تا به برکت رهبری داهیانه حضرت امام خمینی(ره) و خلف صالح و فرزانه‌اش، رهبر معظم انقلاب اسلامی و ولی‌فقیه زمان، حضرت آیت‌الله‌العظمی امام‌ خامنه‌ای(مدظله‌العالی) نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، الگوی فاخر و نجات‌بخش سایر جوامع و ملل قرار گرفته و با برافروختن مشعل بصیرت و آگاهی، معنویت و دین‌مداری، و با تولید امواج بیداری اسلامی و گسترش روزافزون نهضت ضد‌استکباری در جهان، تحقق وعده‌ الهی در تشکیل حکومت جهانی مستضعفین را نوید دهد.   اینک در سی و ششمین بهار عزت و آزادی، جهانیان با مشاهده تزلزل نظام سلطه و استکبار و شبکه پلید صهیونیسم بین‌الملل در برابر مقاومت و ایستادگی نظام اسلامی، محو تماشای عظمت و اقتدار خیره‌کننده ملت ایران شده است. عبور پیروزمندانه از چالش‌ها و بحران‌های ناشی از سناریوهای فتنه و توطئه دشمنان و توسعه گفتمان انقلاب اسلامی و استکبارستیزی در عالم و نیز استقلال توأم با پیشرفت کشور را مرهون فضل الهی و رهبری حکیمانه و با صلابت حضرت امام(ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی دانسته و با فصل‌الخطاب قراردادن مواضع و منویات رهبر عظیم‌الشأن انقلاب در مسایل و موضوعات مختلف، از جمله تأکید معظم له بر موضوع فرهنگ، هرگونه اقدام وحدت‌شکنانه و تفرقه‌انگیز را محکوم نموده و بر ضرورت انسجام، استحکام و اقتدار ملی و یکپارچگی تأکید نموده و با الهام‌گیری از شهدا، با سلاح فرهنگی به مقابله با دشمن، در جنگ نرم خواهیم رفت. رهبر معظم انقلاب فرمودند: همیشه آنجا که مربوط به شهید است، بهترین ها را انجام دهید، چون شهید بهترین است، ما هم با تبعیت از معظم له، مسیر فرهنگی شهدا را سرلوحه حرکت خود قرار داده و برترین حرکت فرهنگی را در ادامه راه آنان در پرتو تبعیت از فرامین مقام معظم رهبری، خواهیم پیمود.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

سوم خرداد ماه 1393